อุโบสถมีกำแพงแก้วล้อมรอบ ที่มุมกำแพงมีเจดีย์ทรงเครื่องประดับอยู่ทั้ง 4 มุม ปัจจุบันได้รื้อกำแพงแก้วและเจดีย์มุมทั้งสองด้านอุโบสถออก ส่วนด้านหลังสร้างระเบียงคดประดิษฐานพระพุทธรูปภายใน โดยครอบเชื่อมต่อกับอุโบสถและใช้กำแพงแก้วเดิมเป็นผนังระเบียง อุโบสถเป็นทรงโรง ก่อหน้าบันกว้างประดับกรอบช่อฟ้า ใบระกา หางหงส์ พื้นหน้าบันเรียบ ตกแต่งด้วยปูนปั้นลายดอกไม้ร่วงกระจายห่าง ๆ กัน ตรงกลางทำเป็นวงรี ทางข้างในสีแดง ติดด้วยเครื่องกระเบื้องเคลือบที่กลางวง ขอบวงรีประดับลายดอกไม้และริบบิ้น เหนือขึ้นไปสุดหน้าบันมีปูนปั้นลายพวงมาลัยระบายผ้า ปัจจุบันหน้าบันเหลือเห็นเฉพาะด้านหลังอุโบสถ ภายในอุโบสถประดิษฐานพระพุทธรูปเป็นหมู่ จิตรกรรมฝาผนังเขียนขึ้นใหม่ในสมัยปัจจุบัน นอกจากนั้นยังมีการภาพจิตรกรรมฝาผนังที่ศาลาการเปรียญ[2]

วัดยังมีซุ้มเจดีย์แบบพุทธคยา เนื่องจากอดีตเจ้าอาวาสผู้สร้างเคยไปเป็นพระธรรมทูตที่วัดไทย พุทธคยา ประเทศอินเดีย